ماجرای انحراف بنی‌صدر و مقابله او با امام

خیانت بنی صدر در حال حاضر نیز ادامه دارد همچنانکه طی سالهای اخیر در پاریس، اظهارات سخیفانه‌ای درباره ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی انجام داده است.

باشگاه خبرنگاران: 20 خرداد ماه، سالروز عزل ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی کل قوا توسط رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) است.

واقعه ای که منشا خیرات بسیاری در بدست آوردن پیروزی برای رزمندگان اسلام در جبهه جنگ حق علیه باطل شد و جریان جنگ تحمیلی را به سود ایران تغییر داد.

ده روز بعد از این واقعه، نمایندگان مردم در مجلس نیز رای به عدم کفایت ابوالحسن بنی صدر دادند و اولین رئیس جمهور ایران را از مقام ریاست جمهوری برکنار کردند.

به دنبال این تصمیم، سازمان منافقین و میلیشیای مسلح آن به حمایت از بنی صدر در فردای آن روز آشوب های خیابانی به راه انداخته و با امت حزب الله، نیروهای بسیج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به درگیری مسلحانه پرداختند.
از 20 خرداد 1360 که امام خمینی(ره)، بنی صدر را از فرماندهی کل قوا عزل کردند تا پایان تابستان همان سال، منافقین به کشتار مردم انقلابی ایران و شخصیتهای بزرگ نظام دست زدند و با ارتکاب انفجارهای تروریستی در 7 تیر و 8 شهریور، بزرگوارانی مانند بهشتی، رجایی و باهنر ( سران سه قوه جمهوری اسلامی) را به شهادت رساندند.
بنی صدر و رجوی که پس از غائله 14 اسفند 1359 در دانشگاه تهران، به طور علنی به مخالفت سیاسی و عقیدتی با نهادهای انقلاب اسلامی و دستورات امام خمینی(ره) مبنی بر خلع سلاح منافقین می پرداختند، با عزل بنی صدر از فرماندهی کل قوا و ریاست جمهوری در خرداد 60، وارد فاز آشوب های مسلحانه علیه نظام شدند.

بنی صدر و رجوی پس از این وقایع،‌سه ماه در مخفیگاه خود پنهان شده بودند و سپس با پوشش زنانه در فرودگاه مهر‌آباد با هواپیمای خلبان مخصوص شاه معدوم به پاریس گریختند، به این امید که به زودی حکومت ایران را سرنگون کنند!

ابوالحسن بنی‌صدر، فرزند یکی از علمای مشهور همدان بود که تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته اقتصاد ابتدا در دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد.

بنی صدر که از اعضای جبهه ملی در دانشگاه تهران بود پس از وقایع نهضت اسلامی سال 1342به فرانسه رفت و در آنجا فعالیت‌های سیاسی نهضت آزادی در اروپا را به همراه صادق قطب‌‌زاده شکل داد.

وی دکترای اقتصاد را از دانشگاه سوربن دریافت کرد و پس از ورود امام خمینی (ره) در سال 1357 به پاریس خود را به عنوان یکی از چهره های مذهبی در نهضت آزادی مستقر در اروپا معرفی کرد.

بنی صدر، در میان نیروهای انقلاب ایران در "نوفل لوشاتو" خود را به عنوان یک چهره نزدیک به امام خمینی (ره) جا زد و از طرفی نیروهای ملی مذهبی،‌وی را تئوریسین‌ اقتصادی انقلاب ‌شناختند.

وی با سخنرانی‌های متعدد پس از پیروزی انقلاب اسلامی درباره اقتصاد توحیدی و اسلامی آماده حضور در انتخابات ریاست جمهوری بهمن ماه 1358 شده و با تبلیغات گسترده در میان نیروهای انقلاب و جامعه روحانیت، به عنوان یکی از کاندیداهای اصلی ریاست جمهوری مطرح شد.

امام خمینی (ره) با سعه صدر و تحمل خود نسبت به رفتارهای گام به گام بنی صدر به اندازه کافی به او مهلت داد تا ماهیت اصلی‌اش را نشان دهد.

در مقابل، کاندیدای اصلی حزب جمهوری اسلامی و قاطبه امت حزب‌الله،‌شهید آیت‌الله دکتر بهشتی بود که به عنوان پیشقراول ایستادگی در مقابل منافقین و لیبرال‌ها شناخته می‌شد اما امام خمینی (ره) به دلیل احتمال شائبه کسب قدرت توسط روحانیون، اجازه کاندیداتوری روحانیت را ندادند.

ضمن اینکه امام در زمان ریاست جمهوری بنی صدر نیز با عدم دخالت عملی در اغلب اختیارات رئیس جمهور، مشی ارشادی ولایت فقیه را نشان دادند.

با وجود اینکه امام خمینی (ره) و بسیاری از اعضای بیت ایشان،‌هیچ سخن و حرکتی در حمایت از بنی‌صدر نداشتند اما تبلیغات سوء و شایعات فراوان برخی از جریانات مذهبی و غیرمذهبی درباره حمایت امام از بنی صدر، موجب شد تا مردم با رای 11 میلیون نفری، وی را به عنوان اولین رئیس جمهور ایران پس از انقلاب اسلامی انتخاب کنند.

امام خمینی (ره) در مراسم تنفیذ حکم بنی صدر در بیمارستان قلب تهران، وی را به دوری از حب دنیا و جاه و مقام توصیه فرموده و در زمان ریاست جمهوری او نیز بارها وی را به جدایی از منافقین و لیبرال‌ها نصیحت کردند، اما بنی صدر هیچگاه به حرف امام امت گوش نکرد و خود را متکی بر رای مردم ‌دانست!

مردم انقلابی ایران که کم کم متوجه نفاق بنی‌صد ر و همراهان او شده بودند، رای خود را پس گرفته و در مقابل منافقین طرفدار او ایستادند.

آغاز جنگ تحمیلی در 31 شهریور 1359 از سوی استکبار غرب و شرق علیه انقلاب اسلامی و سیاست‌های تدافعی بنی صدر در مقابل اشغال شهرهای جنوبی و غربی ایران توسط بعثی‌ها، نقش تخریبی او را برای انقلاب بیشتر مشخص کرد.

تقابل بنی صدر با نیروهای مذهبی و انقلابی ارتش جمهوری اسلامی ایران و شعارهای منافقین طرفدار وی درباره ضرورت انحلال ارتش پیش از شروع جنگ، حمایت بنی صدر از بخشی از بازماندگان طاغوت در ارتش و بخصوص عدم همکاری با نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ علیه دشمن بعثی از مواردی بود که ماهیت بنی‌صدر را بیش از پیش نشان داد.

بعدها برخی افراد مدعی شدند که بنی صدر خائن نبوده و تنها مرتکب بعضی از اشتباهات شده اما عدم تحویل امکانات تسلیحاتی و نظامی به غیور مردان سپاه خرمشهر به فرماندهی شهید جهان‌آرا و اخلال گری مقامات دولتی وابسته به بنی صدر در رابطه با نیروهای مذهبی ارتش و سپاه که موجب خسران بسیاری در روند دفاع مقدس شد، خیانت بنی‌صدر را به ملت ایران روشن می‌کند.

پس از عزل بنی صدر و با وجود اغتشاشات خیابانی و بمب‌گذاری‌های گسترده و به شهادت رساندن مسئولین درجه اول نظام، وضعیت جبهه‌ها به نفع رزمندگان اسلام تغییر کرد که این موضوع نشان از تاثیرات منفی بنی صدر در پیشروی‌های قبلی دشمن و تاثیر مثبت عزل او در پیروزی‌های ملت ایران داشت.

با عزل بنی‌صدر توسط امام خمینی (ره) و ناکامی منافقین طرفدار بنی صدر در پیشبرد اهداف شیطانی خود،‌ نقش ولایت فقیه در جلوگیری از نفوذ منافقان و حفاظت از مردم و انقلاب، آشکارتر شد و امت انقلابی خواستار قرار گرفتن فرماندهی کل قوا در دستان امام روح‌الله شدند.

به هر ترتیب،‌ بنی صدر که متوجه شد دیگر جایش در میان ملت ایران نیست و امام امت،‌مردم و نمایندگان آنها،‌اعتماد خود را به دلیل خیانت بنی صدر از او پس گرفتند، به دامان حامیان غربی خود پناه برد.

خیانت بنی صدر در حال حاضر نیز ادامه دارد همچنانکه طی سالهای اخیر در پاریس، اظهارات سخیفانه‌ای درباره ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی انجام داده است.